بهانه...

بعد از حدود 15 سال وبلاگ نویسی شاید این مهمترین تصمیمی بود که در این حیطه گرفتم .. شاید بارها وبلاگ ساختم و با نامهای متعددی کنار شما بودم .. اما اینبار داستان و سخن چیز دیگری است...اینبار وقت رفتن است و باید همه چیز را فرو بگذارم ...سالهای زیادی با وبلاگ ها و صفحه نوشتهایخوشبختی همین خیابان بود..من شبیه بارانممن سوم شخص غایبممستر سینمن مداد رنگیمن متکلم الوحدهمن شطرنج بازمن مجهول الهویهمن شکارچیمن قلم سیاهدر زمینه های مختلفی همچون خاطره نویسی، داستانک ، شعر ، عکس نوشته ، نقاشی و... در حد توان خودم نگارش داشتم...اما اکنون در آخرین سرزمین نگارشی ام یعنی " جایی برای بودن با نام بلاگفایی باد برده ها و قلم مسترسین " آخرین پُست وبلاگی َم را اینگونه تمام می کنم.هیچ چیز برای هیچ کس ابدی نیست... خدا نگهدار بهانه......